FaclairDictionary EnglishGàidhlig

An Gobha Ruadh agus Dòmhnall an Òir (2)

Bha mi ag innse eachdraidh dhuibh à Làmh-sgrìobhainn Chnoc Mhoire no The Wardlaw Manuscript.

Audio is playing in pop-over.

An Gobha Ruadh agus Dòmhnall an Òir (2)

Bha mi ag innse eachdraidh dhuibh à Làmh-sgrìobhainn Chnoc Mhoire no The Wardlaw Manuscript. Bha Dòmhnall MacAlasdair – sgalag òg aig a’ Ghobha Ruadh – air poit làn òir a lorg. Ach ghoid an Gobha Ruadh a’ phoit agus chuir e am falach i. Nuair a chaidh an dithis don àite far an do lorg Dòmhnall a’ phoit, cha robh sgeul oirre. ‘Cha robh ann ach aisling,’ thuirt an Gobha Ruadh.

Cha b’ urrainn don dithis an gnothach a chumail dìomhair. Chuala an ceann-cinnidh, Mac Shimidh, mu dheidhinn. Dh’iarr e air Dòmhnall MacAlasdair nochdadh air a bheulaibh.

‘An do lorg thu poit làn òir?’ dh’fhaighnich Mac Shimidh.

‘Lorg,’ dh’aidich Dòmhnall. Agus dh’inns e dha mar a thachair.

An uair sin, dh’iarr Mac Shimidh air a’ Ghobha Ruadh nochdadh air a bheulaibh.

‘A bheil fios agad dè thachair don phoit agus don òr?’ dh’fhaighnich an ceann-cinnidh.

‘Chan eil, gu dearbh,’ thuirt an gobha. ‘Chan eil càil a dh’fhios agam mun òr, ach gun d’ fhuair an nighean agam fàinne o Dhòmhnall MacAlasdair.’ Agus, le sin, thug e an fhàinne seachad mar thiodhlac don uachdaran. Bha an fhàinne uabhasach fhèin brèagha. Bha dà làimh snaighte oirre, agus crois. Bha Mac Shimidh cho toilichte leatha ’s gun robh i air a chorraig – mac an aba – fad a’ chòrr de a bheatha.

A dh’aindeoin ’s gun robh an ceann-cinnidh toilichte mun fhàinne, cha robh e fhèin no daoine eile dhen bheachd gun robh Gobha Ruadh ag innse na fìrinn. Chaidh an gobha a chur don phrìosan gus an aidicheadh e a chiont. Bha Dòmhnall MacAlasdair gu math cliùmhor a-nise, agus thug daoine frith-ainm ùr dha – Dòmhnall an Òir. Bha daoine eòlach air mar ‘Dòmhnall an Òir’ gus an do chaochail e.

Fhad ’s a bha an Gobha Ruadh sa phrìosan anns a’ Mhanachainn, air a cheangal ris na ballachan le slabhraidhean iarainn, bha feadhainn an dùil gun aidicheadh e a mhèirle. Ach cha do dh’aidich. Bha sianar nighean aige, agus phòs tè dhiubh fear air an robh Fearchar Òg. Nise, dòigh air choreigin, fhuair Fearchar grèim air an òr – buinn luachmhor bho air feadh na Roinn Eòrpa. Thug e air a’ ghobha – athair-chèile – gun a bhith ag aideachadh càil mun ulaidh. Agus chaochail an Gobha Ruadh anns a’ phrìosan.

Dè rinn Fearchar Òg leis an òr? Uill, chaidh e fhèin is a bhean a Leitir Iù ann an Ros an Iar, far an robh Sasannaich ag obair ann an gnìomhachas iarainn. Bha Fearchar dhen bheachd gum faigheadh e deagh phrìs air an òr an sin. Ach cha d’ fhuair. Bha e aineolach mu a leithid agus reic e an t-òr air prìs ìosal.

Agus cò às a thàinig an t-òr anns a’ chiad àite? Tha cuid dhen bheachd gur e stòras a bh’ ann aig bean Mhic Shimidh, ginealach no dhà roimhe. Ghoid bana-shearbhant e agus chuir i ann am poit chrèadha e fon talamh. Bha i air a diteadh dhen eucoir. Mar pheanas, bha i gu bhith air a bàthadh ann an àite ris an cainte Poll na Pàirc. Bha i fodha dà thuras airson ’s gun aidicheadh i a ciont. Le a làmhan, chomharraich i an t-àite san robh an t-òr, ach fhuair i bàs mus do lorg duine e. Bha sin gus an do lorg Dòmhnall an Òir e bliadhnaichean an dèidh làimhe.

Litir 1084 Litir 1084 Litir 1086 Litir 1086

Sign-up to our newsletter!

Weekly Gaelic to your inbox, with audio!