Dè an cladh as brèagha ann an Alba? ʼS e ceist dhoirbh a tha sin, nach e?
    ʼS iomadh buadh a th’ aig cladh – an t-àite sa bheil e, na seallaidhean,
    cruth an àite, coltas na h-eaglaise ma bhios eaglais ann – agus na daoine a
    th’ air an tiodhlacadh ann.
    Tha Cladh nam Manach Liath ann an Dùn Èideann gu math snog – agus na
    thèarmann sìtheil ann an meadhan baile mòr trang. Tha an sàr-bhàrd,
    Donnchadh Bàn Mac an t-Saoir, air a thiodhlacadh ann. Ma bhios mi faisg air
    a’ chladh nuair a tha mi ann an Dùn Èideann, bidh mi a’ dol a-steach airson
    urram a shealltainn do Dhonnchadh agus taing a thoirt dha airson na tlachd
    a thug a bhàrdachd dhomh.
    Bha mi aig tiodhlacadh aig bana-charaid an-uiridh ann an Dùthaich MhicAoidh
    – air cladach Caolas Thunga, leis a’ chuan air aon taobh agus Beinn Laghail
    nam mullaichean drùidhteach aig a’ cheann eile. Bha Mairead gu math measail
    air nàdar agus abair gun robh an t-àite far an deach a cur a laighe àlainn.
    Cha tèid mi seachad air a’ chladh a-nise gun a bhith a’ cuimhneachadh
    oirre, agus mo chridhe air a lìonadh le ionndrainn.
    Agus chan urrainn dhomh ach Cladh a’ Chlachain air Comraich Ma-ruibhe
    ainmeachadh – far a bheil mòran de na sinnsirean agam fhìn air an
    tiodhlacadh. Aig bun nam beann a tha e, faisg air abhainn
    is cladach, agus seallaidhean àlainn às de Ratharsair agus Cuiltheann an
    Eilein Sgitheanaich.
    Sin trì cladhan a tha a’ tighinn gu m’ aire sa mhionaid, ged a dh’fhaodainn
    Cladh Hàllain ann an Uibhist a Deas agus Cladh Cille Bharra ann am Barraigh
    ainmeachadh cuideachd. Bidh ur roghainn fhèin agaibh fhèin, ʼs cinnteach.
    O chionn ghoirid, bha mi ann an cladh ùr agus abair gun robh e àlainn.
    Nuair a chanas mi ‘cladh ùr’, chan eil an cladh fhèin ùr idir – tha e gu
    math sean. Ach bha e ùr dhòmhsa. Nàire orm nach robh mi
    ann roimhe oir ʼs iomadh turas a chaidh mi seachad air.
    Ach mu dheireadh thall, ghabh mi an cothrom, agus chaidh mi a choimhead air
    Cladh Cille Choirill ann am Bràigh Loch Abar. Tha e ann an Gleann Spiothain
    gu tuath air rathad an A86, a tha a’ dol eadar An Lagan agus Drochaid an
    Aonachain. Agus carson a tha an cladh cho drùidhteach? Uill, tha dà adhbhar
    ann.
    Anns a’ chiad dol a-mach, tha e gu math mòr, timcheall seann eaglaise, agus
    air leathad os cionn a’ ghlinne. Tha e air a chuairteachadh le beanntan
    àrda brèagha. Gu deas, tha beanntan nan Coireachan Liatha agus monadh Locha
    Trèig a’ lìonadh an t-seallaidh. Sin aon adhbhar.
    Ach tha adhbhar eile ann. Tha dithis bhàrd gu math ainmeil air an
    tiodhlacadh ann an Cladh Cille Choirill, co-dhiù a rèir beul-aithris. ʼS e
    fear dhiubh Dòmhnall mac Fhionnla’ nan Dàn – sealgair is bàrd a bhuineadh
    don t-siathamh linn deug agus a sgrìobh an dàn ainmeil – Òran na
    Comhachaig.
    ʼS e am fear eile bàrd nan Dòmhnallach – Iain Lom, bàrd na Ceapaich, a
    sgrìobh òrain a bha a’ dèanamh luaidh air cinn-chinnidh nan Dòmhnallach,
    agus dìmeas air cinn-chinnidh nan Caimbeulach.
    Ged nach eilear cinnteach cà’ bheil an dithis bhàrd seo air an tiodhlacadh
    sa chladh, tha clachan-cuimhne ann dhaibh. Bidh tuilleadh agam mun chladh
    seo an-ath-sheachdain.